Dünya qadın və kişi arasındakı münasibət üzərində qurulub. Adını sevgi qoyduğumuz münasibətə görə xoşbəxt olanlar, münasibət bitdikdə isə əsərlərdə olduğu kimi ağrı-acıdan qəlbinə xəncər saplayan, ağlını itirən, “Məcnun” olub çöllərə düşənlər az deyil.
Tibb sahəsi üzrə bəzi mütəxəsisilər hesab edirlər ki, aşiq olduğun müddətdə orqanizmdə bəzi müsbət dəyişiklər baş verir, ayrılıq zamanı isə depressiyanın yaşanması ilə əsəb sistemi pozulur.
Orqanizmdəki mənfi dəyişikliyə isə ən tez mədə-bağırsaq reaksiya verir.
Mövzu ilə bağlı Bizim.Media-ya danışan psixoloq Əfsanə Rüstəmova deyib ki, sevgi hər kəsdə eyni dəyişikliyi yaratmır:
“Hər bir mexanikin mütləq bir yanacağı, qidalandığı sahə, onu hərəkətə gətirən olur. Hər bir mexanizm hansısa başqa bir təsirlə hərəkət edir. Böyük ehtimalla, sevgi də insanı hərəkətə gətirəndir. Səhəri günəşin gətirdiyi kimi, sevgi də enerjini, xoşbəxtliyi və ya buna bənzər şeyləri gətirir.
Bunlar individualdur, hamı üçün sevgi enerjik olmur, bəziləri sakit, təslimiyyət modunda olur. Yəni artıq həyatında biri var deyə axtarışda olmur. Buna görə də enerjisinə qənaət etmiş olur. Sevgi insanı hərəkətə gətirən hissəsidir. Müəyyən yaş və dünyagörüşdən sonra bunun daxildən və ya xaricdən olmasının heç önəmi yoxdur”.
Psixoloqun sözlərinə görə, ilk vaxtlarda kimsə bizi sevir deyə zövq alırıq:
“İlkin vaxtlarda biz bunu başqasının köməyi ilə, yəni başqası bizi sevir və biz də o sevgidən zövq alaraq həyatımızı davam edirik. Bir dönəm sonra özümüzü inkişaf etdirsək, onun bizi niyə, hansı xüsusiyyətimizi sevdiyini sorğulamağa başlayırıq. Özümüzü onun gözündə görməyə başlayırıq, onun irad bildirdiklərinə, onun valeh olduqlarına baxırıq. Belə-belə biz əslində özümüzü tanımağa başlayırıq.
Burada daha ikinci ali mərtəbə başlayır ki, bu da insanın özü-özünü sevməsidir. Çünki mən özümü sevəndə başqasını daha gözəl sevirəm. Çünki mən özümü sevəndə başa düşürəm ki, sevgi necə dadlı hissdir. Bütün insanlar belədir o dadlı şeyləri paylaşmaq istəyirlər. Biz özümüzü sevməyi bacaranda başqalarını sevməyi daha gözəl bacarırıq. Sevgi, bəsit və çöldən indi görünən və danışılan qədər sadə bir şey deyil. Hansısa bir yol üçün çox güclü bir açardır. Başa düşməyənin əlinə düşəndə bu, bir oyuncaq da ola bilər.
Biz sevməyə sadəcə qarşı tərəfin bizi sevməsi və “bizə qulluq etməsi” kimi baxanda bu, çox bəsit, kasıb, alt təbəqə sevgi olur”, - deyə psixoloq deyib.
Günay Şahmar, Bizim.Media
